-
1 urodzaj
urodzaj m (-u; -e) gute Ernte f, reiche Ernte f;urodzaj na owoce gute Obsternte f
См. также в других словарях:
urodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów (urodzajai) «wynik uprawy i zasiewu; fakt, że coś się dobrze rodzi, daje plon; zbiór z pól, sadów itp.» Dobry, niezły, średni, wielki, zły urodzaj. Urodzaj kartofli, owoców, zbóż albo na kartofle, na owoce, na zboża. Coś … Słownik języka polskiego